آلیس در سرزمین عجایب برگی دیگر از تخیل پردازی بیننده بر روی صندلی سینماست این فیلم نیاز به تخیل قوی بیننده دارد و مطمئنا بیننده ی عادی کمتر قسمت های فیلم را متوجه میشود مطمئنا فیلم نیز بر همین نکته اسوار شده و تاکید زیادی نیز بر این موضوع دارد چنانکه از همان ابتدا ی فیلم آلیس در گذشته و روابطش با پدرش را میبینیم آلیس خیال پرداز ، بعد در تمامی صحنه های مراسم ازدواج نیز او حواسش به چیز دیگریست که بسیاری به خود او نیز این مسئله را گوش زد می کنند. همه فیلم در چند لحظه اتفاق می افتد اما فیلم اینبار به بیننده ثابت میکند که این وقایع خواب نیست در واقع تخیلاتی است که در زندگی واقعی انسان شکل می گیرد فیلم بر همه چیز اشاره میکند اما دقیقا این همان آلیس در سرزمین عجایب نوشته ی لوییس کارول نیست و ماجرا جور دیگری و سالها پس از آخرین ورود آلیس به سرزمین عجایب اتفاق می افتد در حالی که آلیس نوزده ساله این بار باز هم به آندر لند (سرزمین زیر زمین ) می رود و اما همه چیز فرق کرده آلیس دیگر آن آلیس کوچوک قصه نیست او گرچه هنوز خیالپرداز است اما دیگر تمامی ماجراهایش در آندرلند را فراموش کرده و شناخت ساکنین سرزمین عجایب نیز نسبت به او در فیلم با گذشت زمان صورت می گیرد . اگر شما برای دیدن فیلمی با مناظر زیبا به سینما رفتید باید بگم اشتباه کردید زیرا در سرزمین عجایب مانند دنیای واقعی که آلیس در آن زندگی میکند فرق کرده و اینبار از مناظر زیبا خبری نیست خوب البته تلاش تیم برتون نیز بر همین موضوع بوده چرا که اینبار ملکه ی قرمز حکومت میکند ساخت زمینه بسیار حرفه ای صورت گرفته و مشخص است که زمان برده چرا که اگر بخشی از فیلم را نگه دارید در زمینه چیزی می بینید که تاکنون ندیده اید و این مسئله سرزمین عجایب را عجیب تر میکند اما این فضا خسته کننده نیست و شما به راحتی با فیلم ارتباط برقرار میکنید چرا که شما هم از آلیس در سرزمین عجایب چیزی به یاد ندارید تنها این سوال برای شما مطرح می شود و این آنکه مگر سرزمین عجایب زیبا نبود که مطمئنا اگر این سوال را مطرح کنید پاسخ شما این است : خب اینبار ملکه ی قرمز حکومت میکند اما خب این هم قابل توجه است که ملکه ی سفید نیز خواهر ملکه ی قرمز است پس بنابرین گاهی صحنه هایی از ملکه ی سفید نیز مانند حرکات ملکه ی قرمز است . مشکلات زیادی در تهیه این فیلم وجود دارد و شاید سخت ترین مشکل کوچک و بزرگ کردن هاست در واقع در سرزمین عجایب هیچ چیز حد و مرز ندارد و همه چیز عجیب است و تخیلات انسانی را به تصویر میکشد شاید تا به حال پیش آمده از خود بپرسی اگر کله ام گنده تر از بدنم بود چه میشد یا مثال این ها خب اینبار این تخیل را می توانید در شخصیت ملکه ی قرمز ببینید بخشی که بسیاریاز انیماتور ها وجلوه گر ها و حتی تیم برتون را اذیت کرد البته آلیس نیز بار ها بزرگ و کوچک شد اما کوچک و بزرگ کردن تمامی بدن راحت تر از بزرگ کردن یکی از این هاست چرا که با ابزاری که در اختیار است با هربار کوچک کردن سر بدن نیز کوچک و با هربار بزرگ کردن سر بدن نیز بزرگ و متناسب می شود، انیمیشن ها به خوبی به تصویر کشیده شده اما مشخص است که تمامی توان بر واقعی به نظر آمدن کاراکتر ها نیست چرا که توان تیم برتون و دیزنی بیش تر از این هاست و شاید به این دلیل باشد که شما همه چیز باید عجیب به نظر برسد.
در پایان فیلم پس از حکومت ملکه ی سفید بیننده منتظر دیدن دوباره ی سرزمین عجایب زیباست که البته این اتفاق نمی افتد ام در پایان تاکید بر این است که آلیس اینبار سرزمین عجایب را فراموش نکرد و انتهای فیلم برای ساخت ادامه بسیار مناسب و حتی مناسبتر از این قسمت به نظر می رسد . فروش قابل توجه این فیلم که البته همزمان به روز های آخر اکران فیلم آواتار نیز بود بسیار خوب به نظر میرسد و این نشان از موفقیت دوباره ی تیم دیزنی با تیم برتون است.
صدا ها همگی به برقراری ارتبباط کمک میکند و بازی میا واسیکوسکا در نقش آلیس هم قابل ققبول است چرا که بازی در روی پرده ی سبز ساده به نظر نمیرسد جانی دپ نیز نقش کلاهدوز را به خوبی ایفا کرده بود که البته از او این انتظار نیز میرود. جالب است بداند که این فیلم درجه ی مناسب فیلم کودکان در آمریکا را بالاخره دریافت کرد چرا که نظر بر این بود که شخصیت یک کرم سیگاری زیاد جالب نیست. تقریبا همه چیز خوب به نظر می رسد اما آیا این همان آلیس مورد علاقه ی دیزنی است ؟ اگر این فیلم را ببیند چه می گوید؟؟؟؟
آلیس در IMDB
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر